Hvers á almenningur að gjalda?

Á síðasta ári áttu 48,2% heimila erfitt með að ná endum saman. Vöruverð hækkaði jafnt og þétt allt árið og minna og minna fékkst fyrir þúsundkallinn í dagvöruverslunum. Flestar hækkanirnar má annarsvegar rekja til sífellt hækkandi opinberra gjalda, sem fráfarandi ríkisstjórnhefur purkunarlaust lagt á nauðþurftir heimilanna og hins vegar lélegs gengis íslensku krónunnar gagnvart erlendum gjaldmiðlu...m sem notaðir eru til vöruinnkaupa frá útlöndum. Allur þessi kostnaður hefur síðan áhrif á vísitöluna sem aftur hefur áhrif á lánin okkar.

 Stjórnvöld virðast ekki hafa nokkurn áhuga á ört vaxandi dýrtíð sem hefur komið afar illa við buddu almennings. Starfsfólki er aftur á móti stöðugt fjölgað í víðfeðmum eftirlitsiðnaði stjórnvalda, sem hefur þær starfsskildur að kröfu stjórnvalda og valdbeitingu ESB að passa upp á að boðum og bönnum frá Brussel sé fylgt eftir. Þess er vel gætt að sem flestar neysluvörur frá löndum utan ESB endi í hæsta tollflokki, beri nógu há vörugjöld og einn hæsta virðisaukaskatt í heimi eingöngu til þess að vöruverð verði nógu hátt og skili sem flestum krónum í ríkiskassann. Ég hef margsinnis upplifað að ef tollverðir eru í vafa um hvernig eigi að flokka tiltekna vöru þá er hún yfirleitt sett í hæsta mögulega tollflokk. Til hvers? Til þess eins að dagvaran skili sem mestum tekjum til ríkisins á kostnað neytandans.
Það er sorgleg staðreynd að 40% til 45% af smásöluverði stórs hluta neysluvara eru opinber gjöld þ.e.a.s. ef varan er flutt inn frá Bandaríkjunum. Eftirlitsiðnaðurinn sér til þess að amerískar neytendavörur megi ekki vera ódýrari en ESB-vörur. Þetta gildir um mikilvægar neysluvörur almennings eins og t.d. bleyjur, dömubindi, tannbursta, munnskol, þvottaefni og handsápur, vörur sem bera 15% til 20% toll og 25,5% virðisaukaskatt.

Nú hefur sykurskatturinn hans Steingríms J. bæst við og leiðir til mikillar hækkunar á matvöru. Fyrirslátturinn er tannskemdir ungs fólks. Væri ekki meira vit í því að lækka opinberar álögur á tannbursta og tannkrem? Hvers vegna eru ekki felldir niður skattar af heilsuvörum eins og tannburstum og tannkremi og af hverju má ekki leggja 7% virðisaukaskatt á þær í stað 25,5%.
Við hjá Kosti erum stöðugt að glíma við hið opinbera til þess að lækka ofurtolla, vörugjöld og draga úr ofmönnuðum og dýrum opinberum eftirlitsiðnaði til að lækka vöruverð til fólksins. En án sýnilegs árangurs. Þetta minnir mig jafnan á spönsku söguhetjuna Don Quixoti sem barðist við vindmyllu án þess að geta stöðvað spaða hennar. Það var sama hve oft hann réðst á mylluna, áfram snérust blöð hennar. Svona er glíman við eftirlitsiðnaðinn og áfram birtast auglýsingar um mannaráðningar til MAST. Þar virðist endalaust vanta fólk í vinnu til að passa að við förum eftir reglum ESB sem við Íslendingar erum ekki einu sinni hluti af og ég vona að aldrei gerist!

 Neytendur geta ekki beðið mikið lengur eftir því að nauðsynjavörur lækki verulega í verði til að létta undir með heimilunum. Það eru sjálfsögð mannréttindi. Nýverið sýndu bræðurnir í Melabúðinni hvert smásöluverð gæti verið ef opinbera gjaldtökufarganinu yrði aflétt af neytendavörum. Þeir buðu einn laugardag 30-40% lægra smásöluverð í búðinni í nokkrar klukkustundir. Viðskiptavinir létu þetta tilboð ekki fram hjá sér fara og upplifðu vöruverð eins og það er í Bandaríkjunum og Evrópu. Tóku frambjóðendur til Alþingis eftir þessu? Það kemur í ljós þegar ný ríkisstjórn tekur hér við innan skamms. Ný stjórn verður að taka til hendi og létta álögur á íslenska neytendur. Ástandið getur ekki orðið verra en hjá „norrænu velferðarstjórninni” sem nú er að hrökklast frá og skilur landið eftir sem logandi rúst.

 Einelti eftirlitsiðnaðarins gagnvart Kosti ríður ekki við einteyming. Þegar ég var að ljúka við þessa grein kom eftirfarandi bréf frá MAST:

„Komið þið sæl. Við landamæraeftirlit á sendingu; EREY21023USORFW045, gámanr. EIMU 450545 2, innflytjandi Kostur Lágvöruverslun ehf, kom í ljós að varan: "Bertolli-Alfredo Sauce". Af merkingum vörunnar að dæma þá inniheldur varan mikið magn mjólkurafurða (ost ofl.) Útfrá merkingum vörunnar þá er ekki hægt að ákvarða hlutfall mjólkurafurðanna í vörunni þ.a. MAST fer fram á að innflytjandi leggi fram gögn frá framleiðanda vörunnar sem sýni hlutfall mjólkurafurða í vörunni. Varan var tekin í vörslu MAST þar til þessar upplýsingar liggja fyrir. Alls 255 kgnet. / 600 krukkur. Með kveðju, Haukur Bragason, Sérfræðingur Inn- og útflutningsskrifstofa MAST“

Hvað næst?

Jón Gerald Sullenberger

Athugasemdir

[Hilmar (IP-tala skráð) 18.4.2013 kl. 09:04]

Í kreppunni verðum við að leita allra leiða til að spara. Ég hef enga trú á öðru, en að Mast gangi fram fyrir skjöldu, og hafi sparnað að leiðarljósi í öllu sem sú frábæra stofnun gerir.

Í því ljósi er ljóst, að Hauki Bragasyni verði sagt upp, enda er starfsmaður sem er kominn í svona tittlingaskít, til þess að finna sér eitthvað að gera, er algerlega óþarfur.

[Freeman (IP-tala skráð) 18.4.2013 kl. 11:40]

Sennilega hefur Gylfi Arnbjörnsson klagað þig til Mast.

Hann hefur sennilega verið fúll þegar þú hentir ASÍ lýðnum út úr versluninni, og meinaðir því að skálda upp verðkönnun sem myndi sýna verslun lífeyrissjóðanna, Bónus, með lægsta verðið.

Hvur veit hversu sofandi Íslendingar geta verið og hversu lengi, en það er eiginlega kominn tími til að vakna. Íslandi er stjórnað af kerfismafíu. Hópi umboðslauss fólks sem stjórnar ykkur með tilvísunum í reglur, og allir taka þessari nauðgun sem sjálfsagðri. Farið nú að gera eitthvað í þessu og hendið þessu rusli út í hafsauga. Þessi glæpalýður er að eyðileggja Ísland.

[Júlíus Björnsson, 18.4.2013 kl. 15:44]

þumal fingur regla í Alþjóða viðskiptum [PPP samengi] er að um almenna vöra sem sögð er eins og kosta sama í húsi 100 dollra einingin gildir. Að raunvirði hennar er meira ef framleidd í USA eða fyrir USA hinar sagðar eins.  

Til að "fairtrait" gagnvart almennum neytendum  geti átt sér stað , þarf að leggja skatta hlutfallslega jafnt á á leiðinni til loka kaupenda.  Auka raunvirði kaupmáttar neyt-endans skilar honum mestu. 

Íslendinga er því miður ekki í augum margra annarra ekki með fair traite gen, frá fæðingu.  Skilja allt í sínu þrönga komma samengi.   Kommi merkir einmitt svona persónuleika í ensku.  Auðvitað getur þannig genalegur kommi þóst vera eitthvað annað.  það er það sem hann segir og gerir sem kemur upp um hann.

Raunvirði eru gæði og oft ending innhalds í umbúðum og undir sköttum og vöxtum.
 

[Jón Steinar Ragnarsson, 19.4.2013 kl. 02:03]

Hækkað vöruverð liggur væntanlega helst í falli krónunnar og svo auðvitað fákeppni og samráði hér. Segðu bara eins og er að ykkur verslunarmönnum er ekki stætt á frekari hækkunum, enda er álagning ykkar komin langt langt uppfyrir sársaukamörk. Það sem þið eruð að spinna nú er meira olnbogarúm til álagningar með því að fá vörugjöld lækkuð. Slíkar hliðranir hafa nefnilega alltaf runnið beint inn í álagninguna og þú getur hreinlega ekki þrætt fyrir það.

Þetta er PR stönt fyrir ykkar buddu en ekki neytenda. Eins svínsleg og verðlagningin er þá fær mig enginn til að trúa því að ykkur hafi skyndilega vaxið hjarta yfir nótt og að þið séuð að berjast fyrir hag neytenda. Það er raunar alveg ótrúlega óforskammað að ætlast til að fólk trúi svona spinni.

[Júlíus Björnsson, 19.4.2013 kl. 15:12]

Samkvæmt AGS þá mælist heildar álagning hins opinbera á nettó sölskattskildan varning og þjónustu : Heildar Farmreiðsla + Innfluttningur - Útflutingur - vextir vegna veðsettur hluti landsframleiðus mun vera sem kallar PPP allra lögsaga heimsins.  þá er verð allra hráefnis og orku þátta [nauðynlegu mannkraftur] sem mynda verð í húsi reiknað sem vegið meðaltal yfir jörðina alla.     USA er með Dollar bundin við þetta raunvirði síðan 1970. þess vegna geta þeir í raun verið fljótastir að semja um vöru viðskipti við allan heimin. EU miðar við vegið meðatal á EU lögsögu I [og II]. þar sellt marg drasl á yfirverðum og Evra er því yfir gengi miðað við PPP jafnaðargengið.    Heildar álagning hér 40% , svipað og annarstaðar.  til að allir geti keypt þá þarf að vera nóg fyrir 100% raunvirði og 40% sem lagt er á í krónum eða evrum skiptir ekki máli.

PPP flokkun er skylda allra ríkja í dag.  þar er byrjað á því raunvirði sem vegur þyngst : Uppskeru tengt hráefninu  og orkunni. Meðaltal á heimsmarkaðverum er notað.  þá bætis við vegin meðtals raunvirðisauki á leið til loka kaupenda.  þarna skjóta meðalgreindir sig í fótinn.  Ef diskur af hugbúnaði  kostar 100 PPP yfir allan  og hann kostar hér 10.000 PPP þá er reiknaður niður í 100 PPP.  Vægið í flokkunar liðum er allta minna. Svo gildir líka að það sem 80% meðtekjum versla vegur nánasta allt en það sem 10% ríkustu kaupa nánast ekkert. 

Factor í PPP vöru einingu er þýtt hér sem þáttur:  hinsvegar er þetta sá hluti sem gerir PPP raunverulegt : makes fact.

SeðlaBANKA VINNA HÉR SÖLUSKTTSKYLD , SKÝRR ER DÆMI UM : mjög litið vægi í PPP veðhæfum tekjum, og svo allt sem er selt og ber ekki söluskatt.

Hér kemur fram 40% til 45% af söluverði þá þar að leggja á 28% til 31 % fyrir kostnað við matvæla dreifingageira.  Fyrir almenna neytenendur í stórborgum. 

Hinsvegar þá er raunvirði PPP vöru í húsi á Íslandi það sama og allstaðar í heiminum. Með vegnu meðatali yfirbyggingar kostnaðar á PPP einingu: allra skatta, vaxta,  og arðs og afskrifta af honum  í varsjóði.

Ríki geta því ekki fegrað sína efnahagsreikninga nema gagnvart sínum meðalgreindu þegnum.  Tæknilega er hægt að leggja bara einn skatt á allt sem selt er nýtt á hverju ári með sölu skatti.  Í ríki sem er 100% sub Prime risky seeking.

PPP lögaðili leggur á PPP aðföng. Hér aðfanga skatta, launskatta, vaxtagjöld og síðan söluskatt af öllu saman.  til að borgi jafnt og aðrir þarf þetta að vera þess 40% sem ríkið hér tyggir til að allir fá sinn skerf að nýju árs PPP kökunni.

Lögaðilar stýra ekki PPP vöru verði. Ríkið gerir það 100% með regluverki , í stöndugum ríkjum síðust ár þúsundir.  Meðlgreind ríki eru með allskonar tilfinnga rök og bull, sem þykir ekki kurteisi að minnast á.  

Vaxtafjárfestingar geirar borga ekki rauntekju skatta því tví skattlagni á sama ári er illa liðinn.  þeir fjárfesta í árs umfram PPP geirannna.    Erlendir PPP vaxtafjárfestar, má grein í tvennt, þá sem stunda vertyggingar miðað við stöðuga prósentu af stöðugu magni af PPP, private banking [longtime wholesale] bundnir af ströng regluverki og mega ekki leggja á raunáhættu vaxta auka: til að stefna ekki öryggi í voða.  Svo hinir settir til þjóna skammtíma áhættu aðilum með óstöðugar PPP tekjur.     Svo sem Í USA hinu stóra öfluga endurfjámögnunar markið sem selur hlutbréf í lögaðilum sem almenningur elskar.   Vextir af þessum hlutbréfa lántökum  eru lægri en hjá bönkum og sjóðum á öllum 5 árum. 80% bréfa í einu alvöru kauhöllum heims USA og UK er svona vinsæl hlutbréf.   20% verðtygginarbréf opinbera lögaðila ekki PPP, Í Evrópu sýnst þetta við síðustu aldir 80% eru þessi verðtygginga án mikillar raunvaxtaáhættu: Þýkland með sínu bókhaldsregluverki tryggir að heima gengi þess helst stöðugt hægt vaxandi.

Ísland er einstakt í sinni röð og hlutfallegum samanburður við önnu ríki vart raunhæfur.   Össur er á gráusvæði : selur ekki almennt eða ríkissjóðir versla beint við hann. 

Ef Ísland væri með talsvert minni verðbóta sjóðrekstur, þá ættu skattar á PPP aðila vera þrír : 2 sömu  prósentu hjá þeim öllum: fasteignskattar, max 2,0%[borgar viðhald opnberra bygginga]  og skattar á útborgað kaup 40% [fjármagna samtrygginga grunnkerfi einstaklinga erlendis]: loka veltuskattur [sölu eða vsk] sama prósenta miðað við keppisgeira.  Sumir geirar kosta meiri ekki vsk. þjónustu en aðrir.  þarna er svigrúm til niðurgreiðslna.  til að tryggja PPP framleiðslu þarf bara tryggja lámarks PPP eða raunkaupmátt á botni . Aðri geta svo samið um sín kjör. Toppar ríkis fái leiðréttingar í fjárlögum. Eftir höfðinu dansa limirnir.      Starfsmenn skili launsköttum eingöngu. USA getur innheimta skatta, Íslendingar eru of aumingja góðir.  líka er þýskur vsk. of flókin fyrir meðalgreindina sem drottnar hér.   Einfaldir sölskattar er mikið betri.  Til að skapa fjölbreytni þá þarf taka hér aftur upp skil : Fatnaður seldur sér, húsgögn sér , .... hentar vel þegar ekki er notaður vsk. söluskattur. 

þar sem grunnskatta hámörk erlendis á hráefnis og orku geirum er um 2,0% á veltu , þá mætti vera með hér 2,0% innfluttningtoll.  Síðan opinberir þjónustu sölu skattar miðað við eðli PP geira.  30 ár hlutfallsleg skipting þarf svo alltaf að staðfesta  á hverju ári opinberlega. Skipting í 80% grunni heildar þjóðarveltu. PPP + 40%.  þá koma þeir sem koma vilja og fara þeir sem það vilja.

það er ekki hægt að lifa á ávöxtunar orðum sértrúar fræðinga einum saman, almennir neytendur þurfa líka fæða sig og klæða. Ávöxtunar kerfið hér frá 1973, er svo ómerkilegt að það er merklegt að finnist einstaklingar sem vilja viðhalda því. 

Commission EU tryggir þeim sem kaup aðföng úr sameiginlegum grunni hámarks verð : það er fákeppni er verðstýrt beint utan Íslands. Til að tryggja  eitthvað í keppnis potti þeirra sem selja síðastir.  Gulrótin kallast eðlileg verðbólga og grisjuð með tekjusköttum.

Ef skattar eru einfaldir og hlutfallslega jafnir: ríkisbókhald getur sundurliðað greiðslur í sjóði þegar lögaðil skilar heildargreiðlu: þá sitja allir við samborðið.  fákeppni verður að búa við hámarkverð og keppa svo um að undirbjóð þau.  þegar skattar eru hlutfallslega jafnir, þá meta kaupendur hvort verðmunur sé réttlætanlegur að þeirra mati.   Fæ ég mismuninn í formi gæða þjónustu og vöruvals.  Niðurgreiða fjámögunatekjustofn velferðkerfis með persónuaflætti [Ísland, Danmörk UK síðustu 30 ár] skilar þessum bullfræðingum hér sem þekkja ekkert annað.  þetta eyðlileggur heilbrigða [sam]keppni.  Kaupandi greiðir alla skatta sem lögaðili skyldugur leggur á. Stafsmenn lögaðila fá sínar samtíma eignatekjur útborgaðar en skila strax velferðarsköttum 100% [eða 50% ]í sínu nafni. Til að eiga endurkröfu rétt. Fyrirtæki afskrifa í eignin bindisjóði [festinga]

40% álagning regluverks hins opinbera á PPP er staðreynd. Sundurliðun skatta er á ábyrgð hins opinbera.

Ein keðja er ráðandi í magni, í dreifingu lávöru matvæla hér.  Ráðandi stýrir markaðinum.  tengsl þessar keðju og lífeyrissjóða fargans 80% ráðandi á fjármála veltu um 2002 , Fríar alla aðra ábyrgð gerir þá sem skilja ekki einföld hlutföll áberandi.      Reglan er að engin má verða stærri en 12% , allir sitji við sama borðið til að markaður geti gengið upp án verðlagshámarka. 120 þá þarf ekkert eftirlit ef eigendur eru 120 einstaklingar sem hafa ekki tíma ,nema til hugsa um eigin nær markað. Ríkið stýrir kaupgetu allra.